Tuesday, November 22, 2016

ဓမၼပဒ (ပါဠိေတာ္ - ျမန္မာျပန္ - အဂၤလိပ္)

Wednesday, July 04, 2012

ဓမၼပဒ (ပါဠိေတာ္ - ျမန္မာျပန္ - အဂၤလိပ္)
၁။ ယမက ဝဂၢ
Chapter 01

၁။ မေနာပုဗၺဂၤမာ ဓမၼာ၊ မေနာေသေ႒ာ မေနာမယာ။
မနသာ ေစ ပဒုေ႒န၊ ဘာသတိ ၀ါ ကေရာတိ ၀ါ။
တေတာ နံ ဒုကၡမေႏြတိ၊ စကၠံ၀ ၀ဟေတာ ပဒံ။

၁။ နာမ္ခႏၶာ(ေလးပါး)တုိ႕သည္ စိတ္လွ်င္ ေရ့ွသြားရွိကုန္၏၊ စိတ္လွ်င္ အႀကီးအမွဴးရွိကုန္၏၊ စိတ္ျဖင့္ၿပီးကုန္၏၊ ျပစ္မွားလိိုေသာစိတ္ျဖင့္ အကယ္၍ ေျပာဆိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ ျပဳလုပ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ၾကံစည္ေသာ္လည္းေကာင္း ထိုေျပာဆို ျပဳလုပ္ ၾကံစည္မႈေၾကာင့္ လွည္းဘီးသည္ ၀န္ေဆာင္ႏြား၏ေျခရာသို႔ အစဥ္လုိက္ဘိသက့ဲသို႔ ထိုသူသို႔ ဆင္းရဲသည္ အစဥ္လိုက္ေလ၏။

1. Mental perception is the lead in mind that causes everything to happen. It is founded on our thoughts. Our life is the creation of our mind which is supreme. If one speaks or acts or plans with wicked mind, suffering and pain will follow as the wheel of a cart that follows the hoof of the ox.

၂။ မေနာပုဗၺဂၤမာ ဓမၼာ၊ မေနာေသေ႒ာ မေနာမယာ။
မနသာ ေစ ပသေႏၷန၊ ဘာသတိ ၀ါ ကေရာတိ ၀ါ။
တေတာ နံ သုခမေႏြတိ၊ ဆာယာ၀ အနပါယိနီ။

၂။ နာမ္ခႏၡာ(ေလးပါး)တို႕သည္ စိတ္လွ်င္ ေရ့ွသြားရွိကုန္၏၊ စိတ္လွ်င္ အၾကီးအမွဴးရွိကုန္၏၊ စိတ္ျဖင့္ ၿပီးကုန္၏၊ သန္႔ရွင္းၾကည္လင္ေသာစိတ္ျဖင့္ အကယ္၍ ေျပာဆိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ ျပဳလုပ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ၾကံစည္ေသာ္လည္းေကာင္း ထို(ေျပာဆို ျပဳလုပ္ ၾကံစည္)ေသာေၾကာင့္ အရိပ္သည္ (လူကို)မစြန္႔မူ၍ အစဥ္ လိုက္သကဲ့သို႔ ထိုသူသို႔ ခ်မ္းသာသည္ အစဥ္လိုက္ေလ၏။

2. Mental perception is the lead in mind that causes everything to happen. It is founded on our thoughts. Our life is the creation of our mind which is supreme. If one speaks or acts or plans with pure mind, joy and peace will follow like a shadow that never leaves the body.

၃။ အေကၠာစိၧ မံ အ၀ဓိ မံ၊ အဇိနိ မံ အဟာသိ ေမ။
ေယ စ တံ ဥပနယွႏၲိ၊ ေ၀ရံ ေတသံ န သမၼတိ။

၄။ အေကၠာစိၧ မံ အ၀ဓိ မံ၊ အဇိနိ မံ အဟာသိ ေမ။
ေယ စ တံ ႏုပနယွႏၲိ၊ ေ၀ရံ ေတသူပသမၼတိ။

၃။ ဤသူသည္ ငါ့ကို ဆဲေရးဖူးျပီ၊ ငါ့ကို ညႇဥ္းဆဲဖူးျပီ၊ ငါ့ကိုေအာင္ႏုိင္ဖူးျပီ၊ ငါ့ဥစၥာကို ေဆာင္ယူဖူးျပီဟု ထိုသူ႔အေပၚ၌ ရန္ျငိဳးဖြ႔ဲကုန္၏၊ ထိုသူတို႔အား ျဖစ္ေပၚလာသည့္ရန္သည္ မျငိမ္းေအးႏိုင္။

၄။ ဤသူသည္ ငါ့ကို ဆဲေရးဖူးျပီ၊ ငါ့ကို ညႇဥ္းဆဲဖူးျပီ၊ ငါ့ကိုေအာင္ႏုိင္ဖူးျပီ၊ ငါ့ဥစၥာကို ေဆာင္ယူဖူးျပီဟု ထိုသူ႔အေပၚ၌ ရန္ျငိဳးမဖြဲ႔ကုန္၊ ထိုသူတို႔အား (ျဖစ္ေပၚလာသည့္) ရန္သည္ ေျပၿငိမ္းႏုိင္၏။

3. "He abused me, he injured me, and he robbed me"- those who have such thoughts in mind will not be free from hatred.

4. "He abused me, he injured me, and he robbed me"- those who do not have such thoughts in mind will be free from hatred.

၅။ န ဟိ ေ၀ေရန ေ၀ရာနိ၊ သမၼႏၲီဓ ကုဒါစနံ။
အေ၀ေရန စ သမၼႏၲိ၊ ဧသ ဓေမၼာ သနႏၲေနာ။

၅။ ဤေလာက၌ ရန္တုံ႔မူျခင္းျဖင့္ ရန္တို႔သည္ အဘယ္အခါမွ် မေျပၿငိမ္းႏုိင္ကုန္၊ ရန္တုံ႔မမူျခင္းျဖင့္သာလွ်င္ ရန္ေျပၿငိမ္းႏုိင္ကုန္၏၊ ဤသေဘာကား အစဥ္အလာ ဓမၼတာ သေဘာပင္တည္း။

5. As a universal truth, hatred will never end by hatred: hatred will cease by loving kindness.

၆။ ပေရ စ န ၀ိဇာနႏၲိ၊ မယေမတၱ ယမာမေသ။
ေယ စ တတၳ ၀ိဇာနႏၲိ၊ တေတာ သမၼႏၲိ ေမဓဂါ။

၆။ ဤေလာက၌ လူမိုက္တို႔သည္ ငါတိို႔ ေသၾကလိမ့္မည္ဟု မသိၾကကုန္၊ ထိုမသိမႈေၾကာင့္ ခိုက္ရန္ျငင္းခံုမႈတို႔သည္ မေျပျငိမ္းႏုိင္ကုန္၊ ဤေလာက၌ ပညာရွိသူတို႔သည္ ငါတို႔ေသၾကလိမ့္မည္ဟု သိၾကကုန္၏၊ ထိုသိမႈေၾကာင့္ ခိုက္ရန္ျငင္းခံုမႈတို႔သည္ ေျပျငိမ္းႏုိင္ကုန္၏။

6. The silly do not know that they must one day come to an end; but those who know this do not fight each other and their quarrels cease.

၇။ သုဘာႏုပႆႎ ၀ိဟရႏၲံ၊ ဣႁႏိၵေယသု အသံ၀ုတံ။
ေဘာဇနမွိ စာမတၱညံဳ၊ ကုသီတံ ဟီန၀ီရိယံ။
တံ ေ၀ ပသဟတိ မာေရာ၊ ၀ါေတာ ႐ုကၡံ၀ ဒုဗၺလံ။

၈။ အသုဘာႏုပႆႎ ၀ိဟရႏၲံ၊ ဣႁႏိၵေယသု သုသံ၀ုတံ။
ေဘာဇနမွိ စ မတၱညံဳ၊ သဒၶံ အာရဒၶ၀ီရိယံ။
တံ ေ၀ နပၸသဟတိ မာေရာ၊ ၀ါေတာ ေသလံ၀ ပဗၺတံ။

၇။ တင့္တယ္၏ဟူ၍ အဖန္ဖန္ ႐ႈ၍ေနေသာ ဣေႁႏၵတို႔၌ မေစာင့္စည္းဘဲ ေဘာဇဥ္၌ အတိုင္းအရွည္ကို မသိမူ၍ ၀ီ ရိယယုတ္ေလ်ာ့ ပ်င္းရိသူကို ေလမုန္တိုင္းသည္ အားနည္းေသာသစ္ပင္ကို ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းဆဲဘိသက့ဲသို႔ (ကိေလသာ)မာရ္သည္ စင္စစ္ ႏွိပ္စက္ႏိုင္၏။

၈။ မတင့္တယ္ဟု အဖန္ဖန္႐ႈ၍ေနေသာ ဣေႁႏၵတို႔၌ ေကာင္းစြာ ေစာင့္စည္းလ်က္ ေဘာဇဥ္၌ အတိုင္းအရွည္ကိုသိ၍ သဒၶါတရားရွိသျဖင့္ ထက္သန္ေသာ လုံ႔လရွိသူကို ေလမုန္တိုင္းသည္ ေက်ာက္ေတာင္ၾကီးကို မႏွိပ္စက္ မညႇဥ္းဆဲႏုိင္ဘိသကဲ့သို႔ (ကိေလသာ)မာရ္သည္ စင္စစ္ မႏွိပ္စက္ႏုိင္။

7. The person who lives as though the things of the world were pleasurable, with senses uncontrolled and food immoderate, lazy and weak will be overpowered by Mara (craving), like the wind throws down a weak tree.

8. The person who lives as though the things of the world were not pleasurable, with senses well controlled and food moderate, faithful and strong , will not be overpowered by Mara (craving), like a mountain unshaken by the wind.

၉။ အနိကၠသာေ၀ါ ကာသာ၀ံ၊ ေယာ ၀တၳံ ပရိဒဟိႆတိ။
အေပေတာ ဒမသေစၥန၊ န ေသာ ကာသာ၀မရဟတိ။

၁၀။ ေယာ စ ၀ႏၲကသာ၀ႆ၊ သီေလသု သုသမာဟိေတာ။
ဥေပေတာ ဒမသေစၥန၊ သ ေ၀ ကာသာ၀မရဟတိ။

၉။ (ဣေႁႏၵကို)ဆံုးမျခင္းကင္း၍ မွန္ကန္စြာ ေျပာဆိုျခင္းမရွိေသာ ကိေလသာဖန္ေရ မကင္းဘဲလ်က္ ဖန္ရည္စြန္း ေသာ အ၀တ္(သကၤန္း)ကို ၀တ္ေသာသူသည္၊ ဖန္ရည္ စြန္းေသာ အ၀တ္(သကၤန္း)ႏွင့္ မထိုက္တန္။

၁၀။ ဣေႁႏၵတို႔ကိုဆံုးမလ်က္ မွန္ကန္စြာ ေျပာဆိုျခင္းရွိေသာ ကိေလသာဖန္ေရကို ေထြးအန္ျပီး၍ သီလတို႔၌ ေကာင္းစြာ ေစာင့္ထိန္းသူသည္သာလွ်င္ ဖန္ရည္စြန္းေသာအ၀တ္ႏွင့္ ထိုက္တန္၏။

9. One, who puts yellow robe with a soul which is impure, lacks in self-control (composure) and disregardful of truth is unworthy of the yellow robe.

10. One who is pure from sin and whose soul is strong in virtue, who has self-control and regards truth is indeed worthy of the yellow robe.

၁၁။ အသာေရ သာရမတိေနာ၊ သာေရ စာသာရဒႆိေနာ။
ေတ သာရံ နာဓိဂစၧႏၲိ၊ မိစၧာသကၤပၸေဂါစရာ။

၁၂။ သာရဥၥ သာရေတာ ဉတြာ၊ အသာရဥၥ အသာရေတာ။
ေတ သာရံ အဓိဂစၧႏၲိ၊ သမၼာသကၤပၸေဂါစရာ။

၁၁။ အႏွစ္မရွိေသာတရား၌ အႏွစ္ရွိ၏ဟု အယူရိွၾကကုန္၏၊ အႏွစ္ရွိေသာ တရား၌မူကား အႏွစ္မရွိဟု အယူရွိၾကကုန္၏၊ ထိုသူတို႔သည္ မွားေသာ ၾကံစည္မႈလွ်င္ (က်က္စားရာ)အာ႐ုံ ရွိၾကကုန္ရကား အႏွစ္ ရွိေသာတရားကို မရႏုိင္ၾကကုန္။

၁၂။ အႏွစ္ရွိေသာတရားကိုလည္း အႏွစ္ရွိေသာတရားဟူ၍ အႏွစ္မရွိေသာတရားကိုလည္း အႏွစ္ မရွိေသာတရားဟူ၍ သိၾကကုန္ေသာေၾကာင့္ ထိုသူတို႔သည္ မွန္ကန္ေသာၾကံစည္မႈလွ်င္ (က်က္စားရာ)အာ႐ုံ ရွိ ကုန္ရကား အႏွစ္ရွိေသာ တရားကို ရႏုိင္ၾကကုန္၏။

11.Those who consider truth in untruth, and see untruth in truth, do not reach the truth, lost in the path of wrong views.

12. Those who consider truth in truth and untruth in untruth arrive at truth and follow true desires as they hold right views.

၁၃။ ယထာ အဂါရံ ဒုစၧႏၷံ၊ ၀ု႒ီ သမတိ၀ိဇၥၽတိ။
ဧ၀ံ အဘာ၀ိတံ စိတၱံ၊ ရာေဂါ သမတိ၀ိဇၥၽတိ။

၁၄။ ယထာ အဂါရံ သုဆႏၷံ၊ ၀ု႒ီ န သမတိ၀ိဇၥၽတိ။
ဧ၀ံ သုဘာ၀ိတံ စိတၱံ၊ ရာေဂါ န သမတိ၀ိဇၥၽတိ။

၁၃။ အိမ္ကို မေကာင္းသျဖင့္ မိုးအပ္သည္ရွိေသာ္ မိုးေရသည္ ေဖာက္၀င္ႏုိင္သကဲ့သို႔ စိတ္ကို (သမထ၊ ၀ိပ ႆနာတို႔ျဖင့္) ေကာင္းစြာ မပြားထံုအပ္သည္ရွိေသာ္ ရာဂသည္ ေဖာက္၀င္ႏုိင္၏။

၁၄။ အိမ္ကို ေကာင္းစြာမိုးအပ္သည္ရွိေသာ္ မိုးေရသည္ မေဖာက္၀င္ႏုိင္သကဲ့သို႔ စိတ္ကို (သမထ၊ ၀ိပ ႆနာတို႔ျဖင့္) ေကာင္းစြာ ပြားထံုအပ္သည္ရွိေသာ္ ရာဂသည္ မေဖာက္၀င္ႏုိင္။

13. As rain penetrates the poorly thatched house that is poorly roofed, passion (raga) penetrates the unguarded mind.

14. As rain does not penetrate the well-guarded house, so passion (raga) does not penetrate the well-guarded mind.

၁၅။ ဣဓ ေသာစတိ ေပစၥ ေသာစတိ၊ ပါပကာရီ ဥဘယတၳ ေသာစတိ။
ေသာ ေသာစတိ ေသာ ၀ိဟညတိ၊ ဒိသြာ ကမၼကိလိ႒မတၱေနာ။

၁၅။ မေကာင္းမႈျပဳသူသည္ ဤဘ၀၌လည္း စိုးရိမ္ရ၏၊ တမလြန္ဘ၀၌လည္း စိုးရိမ္ရ၏၊ ပစၥဳပၸန္ တမလြန္ ဘ၀ႏွစ္တန္တို႔၌လည္း စိုးရိမ္ရ၏၊ ထိုမေကာင္းမႈျပဳသူသည္ မိမိ၏ညစ္ႏြမ္းေသာ ကံကို သိျမင္၍ စိုးရိမ္ရ ပင္ပန္းရ၏။

15. The evil-doer suffers in this world and he suffers in the next, the man who does evil suffers in both worlds. He suffers and mourns when he sees the wrong he has done.

၁၆။ ဣဓ ေမာဒတိ ေပစၥ ေမာဒတိ၊ ကတပုေညာ ဥဘယတၳ ေမာဒတိ။
ေသာ ေမာဒတိ ေသာ ပေမာဒတိ၊ ဒိသြာ ကမၼ၀ိသုဒၶိမတၱေနာ။

၁၆။ ေကာင္းမႈျပဳသူသည္ ဤဘ၀၌လည္း ၀မ္းေျမာက္ရ၏၊ တမလြန္ဘ၀၌လည္း ၀မ္းေျမာက္ရ၏၊ ပစၥဳပၸန္ တမလြန္ ဘ၀ႏွစ္တန္တို႔၌လည္း ၀မ္းေျမာက္ရ၏၊ ထိုေကာင္းမႈျပဳသူသည္ မိမိ၏ စင္ၾကယ္ေသာကံကုိ သိျမင္ရ၍ ၀မ္း ေျမာက္ရ အလြန္၀မ္းေျမာက္ရ၏။

16. The virtuous person is happy in this world and after death, happy in both. Seeing the purity of his own action, he feels glad when he sees the good he has done.

၁၇။ ဣဓ တပၸတိ ေပစၥ တပၸတိ၊ ပါပကာရီ ဥဘယတၳ တပၸတိ။
ပါပံ ေမ ကတႏၲိ တပၸတိ၊ ဘိေယ်ာ တပၸတိ ဒုဂၢတႎ ဂေတာ။

၁၇။ မေကာင္းမႈျပဳသူသည္ ဤဘ၀၌လည္း ပူပန္ရ၏၊ တမလြန္ဘ၀၌လည္း ပူပန္ရ၏၊ ပစၥဳပၸန္ တမလြန္ ဘ၀ႏွစ္တန္တို႔၌လည္း ပူပန္ရ၏၊ ငါသည္ မေကာင္းမႈကို ျပဳမိၿပီဟု ပူပန္ရ၏၊ ဒုဂၢတိဘံုဘ၀သို႔ ေရာက္ပါမူကား အလြန္ ပူပန္ရ၏။

17. The evil-doer suffers in this world and, he suffers in the next, he suffers in both. He suffers when he thinks of the evil he has done: he suffers even more when he has gone in the evil path to hell.

၁၈။ ဣဓ နႏၵတိ ေပစၥ နႏၵတိ၊ ကတပုေညာ ဥဘယတၳ နႏၵတိ။
ပုညံ ေမ ကတႏၲိ နႏၵတိ၊ ဘိေယ်ာ နႏၵတိ သုဂၢတႎ ဂေတာ။

၁၈။ ေကာင္းမႈျပဳသူသည္ ဤဘ၀၌လည္း ႏွစ္သက္ရ၏၊ တမလြန္ဘ၀၌လည္း ႏွစ္သက္ရ၏၊ ပစၥဳပၸန္ တမလြန္ ဘ၀ႏွစ္တန္တို႔၌လည္း ႏွစ္သက္ရ၏၊ ငါသည္ ေကာင္းမႈကို ျပဳအပ္ၿပီဟု ႏွစ္သက္ရ၏၊ သုဂတိဘံုဘ၀သို႔ ေရာက္ပါမူကား အလြန္ႏွစ္သက္ရ၏။

18. The virtuous man rejoices in this world, and he rejoices in the next world: the man who does well rejoices in both worlds. "I have done good deed", thus he rejoices and even happier when he has gone on the good path to heaven.

၁၉။ ဗဟုမၸိ ေစ သံဟိတ ဘာသမာေနာ၊ န တကၠေရာ ေဟာတိ နေရာ ပမေတၱာ။
ေဂါေပါ၀ ဂါေ၀ါ ဂဏယံ ပေရသံ၊ န ဘာဂ၀ါ သာမညႆ ေဟာတိ။

၂၀။ အပၸမၸိ ေစ သံဟိတ ဘာသမာေနာ၊ ဓမၼႆ ေဟာတိ အႏုဓမၼစာရီ။
ရာဂဥၥ ေဒါသဥၥ ပဟာယ ေမာဟံ၊ သမၼပၸဇာေနာ သု၀ိမုတၱစိေတၱာ။
အႏုပါဒိယာေနာ ဣဓ ၀ါ ဟုရံ ၀ါ၊ သ ဘာဂ၀ါ သာမညႆ ေဟာတိ။

၁၉။ ႏြား႐ွင္တို႔အား ႏြားတို႔ကို ေရတြက္အပ္ႏွင္းလိုက္ရေသာ ႏြားေက်ာင္းသားသည္ ႏြားႏုိ႔ အရသာကို မခံစားရသကဲ့သို႔၊ နိဗၺာန္ေရာက္သည္အထိ အက်ဳိးစီးပြားႏွင့္စပ္ေသာ ပိဋကတ္ သံုးပံုဟူေသာ ဘုရားစကားေတာ္ကို မ်ားစြာေျပာေဟာေနေသာ္လည္း မက်င့္မၾကံ ေမ့ေလ်ာ့ေပါ့ တန္ေနေသာသူသည္ ျပဳထိုက္သည္ကိုျပဳသည္ မမည္၊ မဂ္ဖိုလ္အရသာကို မခံစားရ။

၂၀။ နိဗၺာန္ေရာက္သည္အထိ အက်ဳိးစီးပြားႏွင့္စပ္ေသာ ပိဋကတ္သံုးပံုဟူေသာ ဘုရားစကားေတာ္ကို အနည္းငယ္မွ်ပင္ ေျပာေဟာေနပါေသာ္လည္း တရားအားေလ်ာ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္ေလ့႐ွိသူျဖစ္ခဲ့မူ ရာဂ ေဒါသ ေမာဟကို ပယ္ျပီးလွ်င္ ေကာင္းစြာ အျပားအားျဖင့္ သိသည္ ျဖစ္၍ (ကိေလသာတို႔မွ)လြတ္ေသာ စိတ္႐ွိသည္ျဖစ္လ်က္ ဤေလာက၌ လည္းေကာင္း၊ တမလြန္ ေလာက၌ လည္းေကာင္း စြဲလမ္းမႈမ႐ွိေတာ့ၿပီ၊ ထိုသူသည္သာ မဂ္ဖိုလ္အရသာကို ခံစားရ၏။

19. If a man speaks many religious words of the Buddha (Tipita-ka) but does not put it into practice, this thoughtless man cannot enjoy the life of religion, like a cowherd counting others' cows, without knowing the taste of the milk.

20. If a man speaks a few religious words and yet he lives the life of those words (Dhamma), free from passion, hatred and illusion – with right vision and a free mind, craving for nothing both now and hereafter – the life of this man is a life of faithfulness in religion.
summerflowerchitthu at Wednesday, July 04, 2012

ဓမၼစၾကာအခါ​ေတာ္​​ေန

Monday, July 18, 2016
ဓမၼစၾကာအခါ​ေတာ္​​ေန႔

---------------------------
            ျမတ္စြာဘုရားသည္ သားသမင္တို ့အား ေဘးမဲ႔ေပးရာ မိဂဒါဝုန္ေတာ၌ ပဥၥဝဂၢီ(၅)ဦး ေရွာင္ႀကဥ္ရန္ ဝဲယာအစြန္း လမ္းစဥ္ႏွစ္မ်ိဳး လိုက္နာက်င့္ႀကံရန္ မဇၥဳိမပဋိ
ဒါ အလယ္အလတ္လမ္းစဥ္ ဟုေခၚေသာ မဂၢင္ရွစ္ပါး သစၥာေလးပါး ျမတ္တရားတို ့ျဖင့္ တန္ဆာဆက္အပ္ေသာ ဓမၼစကၠပတၱနသုတၱန္ တရားေတာ္ကို မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၃ - ခုႏွစ္ ေနလည္းဝင္စ လလည္းထြက္ျပဴခ်ိန္ျဖစ္ေသာ ဝါဆိုလျပည့္ စေနေန ့ ညေနခ်မ္းဝယ္ ေဟာ
ေတာ္မူသည္။

        ပဥၥဝဂီၢ (၅) ပါးမွာ
၁။အရွင္ေကာ႑ည
၂။အရွင္ဝပၸ
၃။အရွင္ဘဒိၵယ
၄။အရွင္မဟာနာမ္
၅။အရွင္အႆဇိတို ့ျဖစ္ႀကသည္။

        ဝါဆိုလျပည့္ည၌ ဘုရားရွင္၏ တရားဦးကို နာ
ႀကားရာ၍ အရွင္ေကာ႑ည မဟာေထရ္ သည္ နတ္
ျဗဟၼာ (၁၈) ကုေဋနွင့္အတူ ေသာတာပန္ ျဖစ္ေတာ္မူ
သည္။

ျမတ္စြာဘုရားေဟာျကားေသာ တရားဦး ဓမၼစၾကာအက်ဥ္း
*********************************
     ရွင္ေတာ္ဘုရားက ပဥၥဝဂၢီ
ငါးပါးကို အစြန္းနွစ္ပါးကိုျမင္
ျကရဲ႔လား?
    ယၡဳ  မိမိတို့ျဖစ္ေနျကတဲ႔ဘဝ
ဟာဘာေတြလဲ ဘာေျကာင့္
ျဖစ္ေနျကတာလဲလို့ေမးျပီး
    "ေဒြးေမဘိကၡေဝ အနၲာေရာ
စာရံ ကာမသုခလိဂနုေရာေဂါ
နဲ႔ အတၳကိလမထနုေရာေဂါ"
      ဆိုတဲ႔အစြန္းနွစ္ဘက္ရွိ
တယ္ ထိုအစြန္းနွစ္ဘက္ကိုသိ
ျခင္ရင္ ကိုယ့္ခနၶာအေျကာင္း
ကို သိရမယ္
     ဒီေတာ့ကိုယ့္ခနၶာမွာဘာ
ေတြရွိသလဲ?  အမွန္ေတာ့ကိုယ့္
ခနၶာမွာ စကၡဳ ေသာတ ဃာန
ဇိဝွာ ကာယ မန ေတြရွိျပီး ဒါ
ေတြစက္လည္ေနတာကို သတၲ
ဝါ လို့ေခၚတယ္ အဲဒိအလုပ္လုပ္
ေနတဲ႔အခ်ိန္ဟာသတၱဝါပါဘဲ
     ဘာေတြလုပ္ေနသလဲဆို
ေတာ့ ကိုယ့္အျကိုတ္လိုက္လုပ္
ေနတဲ႔  "ကာမသုခလိဂ "ဆိုတဳဲ႔
အစြန္းတစ္ခု
     ဘာေတြလဲဆိုေတာ့
ဟ္ိေနာ = ယုတ္ေသာ
ဂေမၹာ  = ရိုင္းစိုင္းေသာ
ေပါထုဇၨေကာ= ရြာသူတို့၏အ
                    က်င့္
အနရိေယာ= အရိယာသူ
                  ေတာ္စင္တို့၏ အက်င့္မဟုတ္
ေနာက္တခုက "အတၳ ကိလမ
ထနုေယာဂ" အက်င့္
    အဆင္း အသံ အနံ အရသာ
အထိအေတြ႔အျကိုက္ေတြကို
လုပ္ျခင္တိုင္းမလုပ္ရေအာင္
ပိတ္ပင္ျခင္းဟာ ဆင္းရဲတဖန္
ျဖစ္ရံုကလြဲ၍ သံသရာစက္မ
ျပတ္နိုင္တဲ႔ ဒုကၡဆင္းရဲတဲ႔အို
နာေသေဘးဆိုတဲ႔ခနၶာျပန္ရ
ျပီးအေျကာင္းမျပတ္နိုင္ေတာ့
ဘူး "ကိုယ္ကိုညွင္းပန္းနွိပ္စက္
တဲ႔အက်င့္ပါဘဲ"
    အဲဒါဘာေျကာင့္လဲ? 
ဟဒယဝတၱဳ  အတြင္းမွာရွိတဲ႔
အဝိဇၨာ တဏွာ ရဲ႔ခိုင္းေစခ်က္
အရ အတၱနဲ႔အလုပ္လုပ္ေနတာ
အဲဒါ ဒုကၡဘဲ
    အမွန္က ပညတ္ျဖစ္တဲ႔
"ဥပါဒါန္အာရံု ကာမဂုဏ္ငါးပါး
ကို အကုန္ခံစားရေအာင္လုပ္
တဲ႔ အလုပ္ နဲ႔ မခံစားနိုင္
ေအာင္နွပ္စက္တဲ႔အလုပ္နွစ္မ်ိုး
ပါဘဲ
      ဒါေျကာင့္ အစြန္းနွစ္ဘက္
သည္ ဘယ္အစြန္းမွမမွန္
      ပထမအစြန္းကသႆ     တ
ဒိ႒ိအစြန္းျဖစ္၍ဒုတိယအစြန္း
က ဥေစၧဒဒိ႒ိ ျဖစ္ပါတယ္
     ဒါေျကာင့္ ျမတ္စြာဘုရား
ကအစြန္းနွစ္ပါးလံုးကိုပယ္ရ
မည္ဟုမိန့္ေတာ္မူခဲ႔ပါတယ္
     ပယ္ျပီးမွသာ သမၼာဒိ႒ိ
ဥာဏ္ကိုရေသာ "မဇၩိမပဋိပဒါ"
ဟူေသာမဂ္လမ္းသို့တက္လွမ္း
၍ မဂၢင္ရွစ္ပါးအက်င့္ျမတ္ကို
က်င့္နိုင္မည္ဟု မိဂဒါဝုန္ေတာ
တြင္ေဟာျကားေတာ္မူခဲ႔ပါ
သည္။

#သစၥာရွင္
ျမတ္ဗုဒၶ၏သာသနာ pag

Monday, November 21, 2016

လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ခုနစ္ေန႔ ဗုဒၶ၀င္ဘုရား႐ွိခိုးႏွင့္ ဆုေတာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိး

WEDNESDAY, 10 DECEMBER 2014
လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ခုနစ္ေန႔ ဗုဒၶ၀င္ဘုရား႐ွိခိုးႏွင့္ ဆုေတာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိး

၁။       သံုးလူ႕႐ွင္ပင္၊ ကၽြန္႔ထိပ္တင္။  ။ေသာင္းခြင္စၾက၀ဠာ၊ နတ္ ျဗဟၼာတို႔၊ ညီညာ႐ံုးစု၊
ေတာင္းပန္မႈေၾကာင့္ ရတုနဂို၊ ႐ႊန္း႐ႊန္း စိုသည္၊ ၀ါဆိုလျပည့္၊ ႂကြက္မင္းေန႔၀ယ္၊ ခ်မ္းေျမ႕ၾကည္ျဖဴ၊ သေႏၶယူသည္။      ။ နတ္လူၿငိမ္းဘို႔ ကိန္းပါကို။   

  ၂။    သေႏၶယူခါ၊ ဆယ္လၾကာေသာ္၊ မဟာသကၠရာဇ္၊ ေျခာက္ဆဲ့ ႐ွစ္ၾကံဳ၊ ကဆုန္လျပည့္၊
ေသာၾကာေန႔၀ယ္၊ ခ်မ္းေျမ႕စံုစီ၊ လုမၺိနီ၌၊ မဟီ လႈိက္ဆူ၊ ဘြားေတာ္မူသည္။   ။ နတ္လူေအာင္ၿမိဳ႕ လမ္းပါကို။
 

၃။    ဖြားျမင္ေျမာက္ေသာ္၊ ဆဲ့ေျခာက္ႏွစ္႐ြယ္၊ ပ်ဳိႏုနယ္၌၊ သံုးသြယ္ ေ႐ႊနန္း၊ သိမ္းျမန္းၿပီးလစ္၊
ဆဲ့သံုးႏွစ္လွ်င္၊ ဘုန္းသစ္လွ်ံလူ၊ စံေတာ္မူ၍၊ ႐ြယ္မူႏုၿဖိဳး၊ ႏွစ္ဆဲ့ကိုး၀ယ္၊ ေလးမ်ဳိးနိမိတ္၊
နတ္ျပဟိတ္ေၾကာင့္၊ ေ႐ႊစိတ္ျငင္ၿငိဳ၊ သံေ၀ပိုက၊ ၀ါဆိုလျပည့္၊ က်ားမင္း ေန႔၀ယ္၊ ခ်မ္းေျမ႕ရဂံု၊ ေတာရပ္လႈံသည္။   ။ စံုၿမိဳင္ပင္ရိပ္ ခမ္းမွာကို။
၄။    ေတာရပ္ၿမိဳင္ေပၚ၊ ေျခာက္ႏွစ္ေပ်ာ္၍၊ ခါေတာ္တဖံု၊ ပြင့္ခ်ိန္ ႀကံဳက၊ ကဆုန္လျပည့္၊
ဆင္မင္းေန႔၀ယ္၊ ေျမ႕ပရေမ၊ ပလ’င္ေဘြထက္၊ ေ႐ႊေညာင္ေတာ္ႀကီး၊ ဗိတာန္ထီးႏွင့္၊ မၿငီးၾကည္ျဖဴ၊ ေနေတာ္မူလ်က္၊ ရန္ျမဴခပင္း၊ အမိုက္သင္းကို၊ အ႐ွင္းပယ္ေဖ်ာက္၊ အလင္းေပါက္က၊ ထြန္းေတာက္ဘုန္းေတာ္၊ ေသာင္းလံုးေက်ာ္သည္။    ။ သံုးေဘာ္လူတို႔ ျငမ္းပါကို။ 
    
၅။    ဘုရားျဖစ္ခါ၊ မိဂဒါသို႔၊ စၾကာေ႐ႊဘြား၊ ျဖန္႔ခ်ီသြား၍၊ ငါးပါး၀ဂၢီ၊ စံုအညီႏွင့္၊ မဟီတေသာင္း၊
တိုက္အေပါင္းမွ၊ ခေညာင္းကပ္လာ၊ နတ္ျဗဟၼာအား၊ ၀ါဆိုလျပည့္၊ စေနေန႔၀ယ္၊ ေႂကြ႕ေႂကြ႕လွ်ံတက္၊ ဓမၼစက္ကို၊ မိန္႔ႁမြတ္ေထြျပား၊ ေဟာေဘာ္ၾကားသည္။   ။ တရားနတ္စည္ ႐ြမ္းတယ္ကို။      ။
၆။    တရားနတ္စည္၊ ေဆာ္႐ြမ္းလည္က၊ သံုးမည္ဘံုသိုက္၊ တစ္ေသာင္း တိုက္၀ယ္၊
ကၽြတ္ထိုက္သ သူ၊ နတ္လူျဗဟၼာ၊ သတၱ၀ါကို၊ ေခမာ ေသာင္သို႔၊ ေဘာင္ကူးတုိ႔ျဖင့္၊ ေဆာင္ပို႔ၿပီးခါ၊ ၀ါေလးဆဲ့ငါး၊ သက္ကား႐ွစ္ဆယ္၊ စံုျပည့္ႂကယ္က၊ ရာေလးဆဲ့႐ွစ္၊ သကၠရာဇ္၀ယ္၊ နယ္မလ’ာတိုင္း၊ စံႏိႈင္းမယုတ္၊ ကုႆိႏၷာ႐ံု၊ အင္ၾကင္းစံု၌၊ ကဆုန္လျပည့္၊ အဂၤါေန႔၀ယ္၊ ခ်မ္းေျမ႕နိဗၺဴ၊ စံေတာ္မူသည္။   ။ ၀ွန္းဆူေသာင္းလံုး ေက်ာ္တယ္ကို။     ။

၇။    နိဗၺဴစံၿပီ၊ ႐ႈမအီသား၊ သိဂႌေ႐ႊေလွာ္၊ အေလာင္းေတာ္ကို၊ ထိုေရာ္ကဆုန္၊ လဆုတ္ၾကံဳ၍၊
ဂဠဳန္ေန႔၀ယ္၊ ခိုးေငြ႕မေႏွာ၊ ဓာတ္ေတေဇာလွ်င္၊ ႐ွင္ေစာဉာဏ္စက္၊ ဓိ႒ာန္ခ်က္ျဖင့္၊ လွ်ံတက္ေကာ္ေရာ္၊ မီးပူေဇာ္သည္။    ။ ေမြေတာ္႐ွစ္စိတ္ ႂကင္းတယ္ကို။    ။
*    ထိုခုနစ္ေန႔၊ သာခ်မ္းေျမ႕ကို၊ ေဆြ႕ေဆြ႕ၾကည္ျဖဴ၊ အာ႐ံုယူလ်က္၊ သံုးလူတို႔နတ္၊ ျမတ္ထက္ျမတ္သား၊ ကိုယ္ေတာ္ဖ်ားကို၊ သံုးပါးမြန္စြာ၊ ၀ႏၵနာႏွင့္၊ သဒၶါၿဖိဳးၿဖိဳး၊ ကၽြန္႐ိွခိုးသည္။     ။ေကာင္းက်ဳိးခပ္သိမ္း ႂကယ္ေစေသာ၀္။
*    အဆံုးဘ၀၊ တုိင္ျပန္ကလည္း၊ ပညာ့အရာ၊ ဘိဓမၼာႏွင့္၊ ေၾကညာ ေက်ာ္ၾကား၊ လူအမ်ားကို၊ တရားစည္ႀကီး၊ ၿခိမ့္ၿခိမ့္တီး၍၊ မီးဆဲ့တစ္တန္၊ ၿငိမ္းရာမွန္သည္။  ။နိဗၺာန္ေအာင္ၿမိဳ႕ ေရာက္ေစ ေသာ၀္။    ။

၁။    သံုးလူ႕ထြတ္ထား၊ ျမတ္တရားႏွင့္၊ ႐ွစ္ပါးသံဃာ၊ ရတနာကို၊ သဒၶါ႐ိုက်ဳိး၊ လက္စံုမိုး၍၊ ႐ွိခိုးပါရ၊
ဤပုညေၾကာင့္၊ ဒိ႒မ်က္ျမင္၊ ဘ၀တြင္လည္း၊ ကင္းစင္အႏၲရာယ္၊ ေကာင္းက်ဳိးႂကြယ္လ်က္၊ ဆယ္ျဖာအညီ၊ ပါရမီႏွင့္၊ ဆယ္လီပုည၊ ျမတ္ဓမၼလည္း၊ နိစၥ ႐ႊင္ၿဖိဳး၊ ေန႔စဥ္တိုးသည္။   ။ သက္ဇို၀္းၾကာျမင့္ ႐ွည္ေစေသာ၀္။   
၂။    ဘ၀တစ္ဘန္၊ ျဖစ္တံုျပန္လည္း၊ ေလးတန္အပါယ္၊ ႐ွစ္သြယ္ ရပ္ျပစ္၊ ကင္းတံုလစ္၍၊
႐ွင္ခ်စ္ျမတ္စြာ၊ သာသနာလွ်င္၊ ေရာင္၀ါထိန္၀င္း၊ လင္းရာတမူ၊ လူေကာင္းနတ္ေကာင္း၊ ဘ၀ေကာင္း၌၊ ညႊတ္ေညာင္း သေႏၶ၊ တိဟိတ္ ေန၍၊ ေဆြလယ္ မ်ဳိးလယ္၊ တန္ခိုးႂကြယ္သည္။  ။ လယႏွယ္ ထြန္းတင့္ပါေစေသာ၀္။    

၃။    အသိအလိမၼာ၊ ဉာဏ္ပညာႏွင့္၊ သဒၶါသီလ၊ သုတျပည့္ၿဖိဳး၊ ဂုဏ္တန္ခိုးလည္း၊ အမ်ဳိးေလးေဘာ္၊
သတင္းေက်ာ္လ်က္၊ သူေတာ္တို႔ထံုး၊ က်င့္သံုးတရား၊ အမွားမလိုက္၊ စ႐ိုက္စင္ျဖဴ၊ အလွဴေရစက္၊ လက္ႏွင့္မကြာ၊ ႐ွစ္ျဖာဥပုသ္၊ မယုတ္ႀကိဳးစား၊ ေလးပါးျဗဟၼစိုရ္၊ ႐ႊန္း႐ႊန္းစိုသည္။   ။ကုသိုလ္ကိုယ္လံုး ထံုေစေသာ၀္။     
၄။    ပတၱျမားပလႅင္၊ ကံ့ေကာ္ပင္၀ယ္၊ ငါးအင္မာရ္စစ္၊ ေအာင္ပြဲ လွစ္၍၊ ေခတ္ဇာတိလံုး၊
သိမ့္သိမ့္ခ်ဳံးလ်က္၊ ေ႐ႊဘုန္းစိုက္ထူ၊ ပြင့္ေတာ္ မူသား၊ သံုးလူ႕သခင္၊ မိေတး႐ွင္ကို၊ မ်က္ျမင္ဖူး၍၊ အထူးၾကည္ညိဳ၊ ဘုန္းရိပ္ခိုသည္။   ။မဂ္-ဖိုလ္-နိဗၺာန္ ေရာက္ေစေသာ၀္။     ။
၅။    သံုးလူ႕ထြတ္ထား၊ ျမတ္တရားႏွင့္၊ ႐ွစ္ပါးသံဃာ၊ အရိယာအား၊ ရတနာမိုဃ္း၊ ႐ြာသြန္းၿဖိဳးသို႔၊
ကိုးပါး ေျခာက္စံု၊ ကိုးရပ္ဂုဏ္ကို၊ အာဂုံခ်ီးက်ဴး၊ ႏႈတ္လွ်ာျမဴး၍၊ ၾကည္ႏူးဆြဆြ၊ ႐ွိခိုးရသည့္၊ ပုည ကုသိုလ္၊ အဖို႔ကိုလွ်င္၊ ေမြးမိခင္ႏွင့္၊ ဖခင္ဆရာ၊ ဉာတကာက၊ သတၱ၀ါအမ်ား၊ နတ္တို႔အားလည္း၊ ရျငားပါေစ၊ မွ်ေပးေ၀သည္။    ။ေကာင္းေထြသာဓု ေခၚေစေသာ၀္။     ။

    ခုနစ္ေန႔ ဗုဒၶ၀င္ဘုရား႐ွိခိုးႏွင့္ ဆုေတာင္းမ်ားၿပီး၏။

Dhamma ပီတိ at Wednesday, December 10, 2014

ပ႒ာန္း အမႊန္း

WEDNESDAY, 10 DECEMBER 2014
ပ႒ာန္း အမႊန္း

( ပ႒ာန္း အမႊန္း )

နီလာ နီလာ နိစၧရႏၲိ ၊ ပီတာ ပီတာ စ ရံသိေယာ ။
ေလာဟိတာ ေလာဟိတာ စာဘာ ၊ ၾသဒါေတာဒါတရံသိေယာ ။

တမွာ တမွာ စ မဥၨိ႒ာ ၊ ပဘာသႏၲိ ပဘႆရာ ။
ဧ၀ံ ဆဗၺဏၰရံသီ ေသာ ၊ ဌာတု ေမ ဘဂ၀ါ သိေရ ။

ပ႒ာနံ-နက္နဲထူးဆန္း ပ႒ာန္းက်မ္းကို။ သမၼသႏၲႆ-အႏုလံု ပဋိလံု အစုန္အဆန္ အဖန္ဖန္ ဆင္ျခင္ေတာ္မူေသာ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္၏။
နီလာ-ဆံေတာ္ မုတ္ဆိတ္ေတာ္ မ်က္၀န္းေတာ္တခို စိမ္းညိဳေသာအရပ္ဌာနမွ။
နီလာ-ၾကာညိဳ ခြါညိဳ, ရတနာအညိဳကဲ့သို႔ စိမ္းတစိုစို ျမသားလိုျဖင့္ ညိဳေမွာင္ေသာ ေရာင္ျခည္ေတာ္တို႔သည္။
နိစၧရႏၲိ-ေန-အေထာင္, လ-အေထာင္, ျဗဟၼာနတ္အေရာင္ ရတနာန၀ရတ္ အေရာင္တို႔ကို ထိပ္ေခါင္က လႊမ္းမိုး၍ ျဖိဳးျဖိဳးၾကြယ္ၾကြယ္ အံ့ၾသဘြယ္လွ်င္ အဆန္းတၾကယ္ ကြန္႔ျမဴးေတာ္မူၾကေလကုန္၏။

ပီတာ စ-သိဂႌေရႊေလွာ္ အေရေတာ္မွလည္း။
ပီတာ-မဟာေလွကား ေရႊစကားႏွင့္ ေရႊသားေရႊရည္ ထိန္ၾကည္သစ္လင္း ပပ၀င္းကုန္ေသာ။
ရံသိေယာ-၀ါေရာင္၀င္းလွ်ပ္ ေရႊေသာေရာင္ျခည္ဓာတ္တို႔သည္။
နိစၧရႏၲိ-ေန-အေထာင္, လ-အေထာင္, ျဗဟၼာနတ္အေရာင္ ရတနာန၀ရတ္ အေရာင္တို႔ကို ထိပ္ေခါင္က လႊမ္းမိုး၍ ျဖိဳးျဖိဳးၾကြယ္ၾကြယ္ အံ့ၾသဘြယ္လွ်င္ အဆန္းတၾကယ္ ကြန္႔ျမဴးေတာ္မူၾကေလကုန္၏။

ေလာဟိတာ-အာေတာ္, လွ်ာေတာ္, ႏႈတ္ခမ္းေတာ္ႏွင့္ ေျခေတာ္ဘ၀ါး လက္ဘ၀ါး-စေသာ ကိုယ္ေတာ္အစိတ္အစိတ္မွ။
ေလာဟိတာ-ေခါင္ရမ္းႏွင္းဆီ ကမၺလာနီႏွင့္ ၾကာနီအလား ပတၱျမားအဆင္းရွိကုန္ေသာ။
အာဘာ-နီေရာင္၀င္းလွ်ပ္ နီေသာေရာင္ျခည္ေတာ္တို႔သည္။
နိစၧရႏၲိ-ေန-အေထာင္, လ-အေထာင္, ျဗဟၼာနတ္အေရာင္ ရတနာန၀ရတ္ အေရာင္တို႔ကို ထိပ္ေခါင္က လႊမ္းမိုး၍ ျဖိဳးျဖိဳးၾကြယ္ၾကြယ္ အံ့ၾသဘြယ္လွ်င္ အဆန္းတၾကယ္ ကြန္႔ျမဴးေတာ္မူၾကေလကုန္၏။

ၾသဒါတာ-စြယ္ေတာ္, သြားေတာ္, မ်က္ျဖဴေတာ္အစံု ဥဏၰလံုေမြရွင္ေတာ္ဓာတ္မွ။
ၾသဒါတရံသိေယာ-စံပယ္ၾကက္ရံုး ဇြန္ပန္းကံုးႏွင့္ ေငြထံုးေဘာ္ဆိုင္ စိန္ပန္းခိုင္အတူ ၀တ္လဲေတာ္ဘြဲ႔ျဖဴႏွင့္ ၾကာျဖဴပန္းအေသြးကဲ့သို႔ ျဖဴေဖြးစင္ၾကယ္ေသာ ျဖဴေသာေရာင္ျခည္ေတာ္ဓာတ္တို႔သည္။
နိစၧရႏၲိ-ေန-အေထာင္, လ-အေထာင္, ျဗဟၼာနတ္အေရာင္ ရတနာန၀ရတ္ အေရာင္တို႔ကို ထိပ္ေခါင္က လႊမ္းမိုး၍ ျဖိဳးျဖိဳးၾကြယ္ၾကြယ္ အံ့ၾသဘြယ္လွ်င္ အဆန္းတၾကယ္ ကြန္႔ျမဴးေတာ္မူၾကေလကုန္၏။

တမွာ တမွာ-အထက္ဆံဖ်ားေတာ္တေလွ်ာက္မွ ေအာက္ေျခဖ၀ါးေတာ္တခို ထိုထို ထိုထို ကိုယ္ေတာ္အစိတ္အစိတ္မွ။
မဥၨိ႒ာစ-ခရမ္းေသြးအေရာင္ မရမ္းေသြးအေရာင္ တေ၀ေ၀ တေျပာင္ေျပာင္ သေျပေရာင္အဆင္းကဲ့သို႔ ထိန္၀င္းညိဳေမာင္းေသာ ေရာင္ျခည္ေတာ္တို႔သည္၄င္း။
ပဘႆရာစ-နတ္မီးအေရာင္ လွ်ပ္စည္းအေရာင္ ရတနာမ်ိဳးစံုအေရာင္ ၾကာမ်ိဳးစံုအေရာင္ ထိန္ေျပာင္၀င္းလက္ ၾကက္လွ်ာျပန္ စိန္ေရာင္ထြက္သကဲ့သို႔ ရိုးရိုးရက္ရက္ ျပိဳးျပိဳးျပက္ေသာ ေရာင္ျခည္ေတာ္တို႔သည္၄င္း။
ပဘာသႏၲိ-ေန-အေထာင္, လ-အေထာင္, ျဗဟၼာနတ္အေရာင္ ရတနာန၀ရတ္ အေရာင္တို႔ကို ထိပ္ေခါင္က လႊမ္းမိုး၍ ျဖိဳးျဖိဳးၾကြယ္ၾကြယ္ အံ့ၾသဘြယ္လွ်င္ အဆန္းတၾကယ္ ကြန္႔ျမဴးေတာ္မူၾကေလကုန္၏။

ဧ၀ံ-ဤေရာင္ျခည္ေျခာက္သြယ္ ဂုဏ္ေတာ္အထူးကို ခ်ီးက်ဴးဖြင့္ဆိုခဲ့သည့္အတိုင္း။ ဆဗၺဏၰရံသီ-အညိဳ-တျဖာ, အ၀ါ-တလီ, အနီ-တဆူ, အျဖဴ-တေၾကာင္း, အေမာင္း-တခ်က္, ျပိဳးျပက္ငြါးငြါး ေျခာက္ပါးေရာင္ဆိုင္ အျပိဳင္ျပိဳင္ကို စိုးပိုင္ရရွိေတာ္မူေပေသာ။
ဘဂ၀ါ-ဘုန္းေတာ္သရဖူ ေဆာင္းေတာ္မူ၍ ေအာင္သူညြတ္ရံုး အထြတ္ဆံုးလည္း ျဖစ္ေတာ္မူေပထေသာ။
ေသာ-ထိုသံုးေလာကညြန္႔ဖူး နိဗၺာန္မွဴးျဖစ္ေတာ္မူေပေသာ ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္။
ေမ-ပ႒ာန္းပစၥည္း ဆက္သြယ္နည္းျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းကလာပ္ ရုပ္နာမ္ဓာတ္ကို စြဲမွတ္သမုတ္ အကၽြႏ္ုပ္၏။
သိေရ-ဆံပင္ဂႏိုင္ ပန္းျမိဳင္ေတာညိဳ စိမ္းစိုႏြဲ႔ေႏွာင္း ဦးေခါင္းတြင္ေခၚ ေတာင္ထြဋ္ေပၚ၌။
ဌာတု-ပ႒ာန္းဉာဏ္သြား စ်ာန္ကစားလ်က္ တန္႔နား-ကိန္း၀ပ္ေတာ္မူလွဲ႔ပ သံုးေလာက ေကေသွ်ာင္ ေရႊဘုန္းေခါင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးဘုရား။

ဘဂ၀န္ဘုန္းလႈိင္ ႏႈန္းျပိဳင္တုကင္း အဘက္ကြာ၍ စၾကာမင္းအစစ္ ျဖစ္ႀကီးျဖစ္ေတာ္မူေသာ တိဘ၀ပါရဂူ သယမၻဴ ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္ ငါးပါးမာရ္ႏွင္ ပလႅင္ေဗြထြတ္ ေျမတမြတ္၀ယ္ ေရႊ၀တ္လႊာမႈံ ၾကာပဒံုသို႔ အစံုေလးလီ ခိုင္ႏွင္းဆီကို လွမ္းမွီဆြတ္ေခၽြ၍ ကရြတ္ေခြ၀ဋ္စက္မွ လြတ္ထြက္ေတာ္မူျပီးေနာက္ သတၱာသတၱ န၀တာလီ ကိန္းယာယီျဖင့္ ခိုမွီေျပာင္းစံေတာ္မူဆဲအခါ ရတနာဃရ သတၱာဟ၀ယ္ ဓမၼနက္က်ယ္ သမုဒ္နယ္သို႔ ဆန္းၾကယ္နက္၀ွမ္း ပ႒ာန္းက်မ္းကို ေထာက္လွမ္းျမဴးကြန္႔ ေရႊဉာဏ္ေတာ္လြန္႔ေလေသာ္ ေရာင္ညြန္႔ေရာင္စြယ္ ေရႊဘုန္းေတာ္ျခယ္ေသာေၾကာင့္ သပၸါယ္လို႔-ရႈမဆံုး မိုးလံုးတျပင္ ေ၀ဟင္အျပန္႔ မရပ္တန္႔ဘဲ မဆန္႔ႏိုင္-တေ၀ေ၀ ညိဳ-ေရႊ-နီ-ျဖဴ အဆူဆူေထြးယွက္လ်က္ နီေမာင္းေရာင္ထြက္ လွ်ပ္စည္းေတြလက္သလို ျပိဳးျပိဳးျပက္ တငြါးငြါး ေရာင္ေျခာက္စံု ကစားလ်က္ ေလာကဓာတ္ တိုက္အမ်ားကို ျဖန္႔လႊားအုပ္ျခံဳေတာ္မူၾက ေလကုန္သတည္း။
ေရာင္ျခည္ေတာ္ဖူးညြန္႔ ေထြးယွက္လိမ္ လူးလြန္႔လ်က္ ျမဴးကြန္႔ေတာ္မူေစရန္ အေၾကာင္းရင္း သမု႒ာန္ ဧကန္ဧက ပ႒ာနဟု နယထူးဆန္း ျမတ္ပ႒ာန္းကို ရႊင္လန္းေသာ ဉာဏ္ကသိုဏ္း သမာဓိ ဖလ္တံတိုင္းျဖင့္ ဌာန္ကရိုဏ္းပီသစြာ ေစတနာထြတ္အျမတ္ျဖင့္ ရြတ္ဘတ္ သရဇၩာယ္ေတာ္မူၾကပါကုန္ေလာ။

( ပ႒ာန္းေဒသနာေတာ္ႀကီး သံုးသပ္ရြတ္ဖတ္ရျခင္း အက်ိဳး )
ပ႒ာန္းဥေဒၵသႏွင့္ နိေဒၵသတို႔ကို သံုးသပ္ရြတ္ဖတ္ျခင္းအားျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ခ်က္ျခင္း အခါမလင့္ ေအာက္ပါေကာင္းက်ိဳးမ်ား ရႏိုင္ေပသည္။

၁။ ရင္ဆိုင္ ၾကံဳေတြ႔ေနရသည့္ ေဘးအႏၲရာယ္ အသြယ္သြယ္တို႔ကို လြန္ေျမာက္ႏိုင္ျခင္း။
၂။ က်ေရာက္လတ့ံေသာ ေဘးအႏၲရာယ္တို႔မွ ကင္းလြတ္ႏိုင္ျခင္း။
၃။ အျပစ္ကင္း၍ ေကာင္းက်ိဳးပြားသည့္ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ ကိစၥအ၀၀ကို ျပီးစီးေအာင္ျမင္ႏိုင္ျခင္း။
၄။ အျပစ္ရွိ၍ မေကာင္းက်ိဳးျဖစ္ေစမည့္ က်ဴးလြန္ျခင္းတို႔မွ ေရွာင္ႏိုင္ လြဲႏိုင္ျခင္း။
၅။ အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ေဆာင္ရြက္သမွ် ေကာင္းျမတ္သည့္ ကိစၥခပ္သိမ္းတို႔ကို ျပီးျငိမ္းေအာင္ျမင္ႏိုင္ျခင္း။
၆။ အဆံုးစြန္ေသာဘ၀၌ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳရျခင္း-စသည့္ အက်ိဳးတရားတို႔ပင္တည္း။

အထက္ပါ ေဖာ္ျပခ်က္တို႔ကို ေပၚလြင္ထင္ရွားေစပါအံ့-
ဘုရားေလာင္း သိဒၶတၳမင္းသားသည္ ကဆုန္လျပည့္ ဗုဒၶဟူးေန႔၌ အပရာဇိတ ပလႅင္ထက္၀ယ္ မာရ္ငါးပါးကို ေအာင္ျမင္ေတာ္မူျပီးလွ်င္ ဘုရားအျဖစ္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူသည္။ အေနကဇာတိ သံသာရံ-အစခ်ီေသာ ဥဒါန္းကို စိတ္ေတာ္ျဖင့္ က်ဴးရင့္ေတာ္မူသည္။

ပလႅကၤသတၱာဟ-
ျမတ္ဗုဒၶရွင္ေတာ္ဘုရားသည္ အပရာဇိတ ပလႅင္ေတာ္ထက္၀ယ္ ဘုရားျဖစ္ျပီးေနာက္ ထိုပလႅင္ေတာ္ထက္၌ပင္လွ်င္ ဆက္လက္၍ ကဆုန္လျပည့္ေက်ာ္ ၁-ရက္ေန႔မွ ၇-ရက္ေန႔အထိ ၇-ရက္ပတ္လံုး သီတင္းသံုးေတာ္မူသည္။
ဤသတၱာဟ ပထမေန႔အခါ၌ ဖလသမာပတ္ကို ၀င္စား၍ ေနေတာ္မူသည္။ ညအခါ၌ကား ဘုရားအျဖစ္သို႔ ေရာက္ေအာင္ ေထာက္ပံ့သည့္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ တရားေတာ္ႀကီးကို အႏုလံု, ပဋိလံု အျပန္အလွန္ အဖန္ဖန္ သံုးသပ္ဆင္ျခင္ေတာ္မူျပီးလွ်င္ ယဒါ ဟေ၀-စေသာ ဥဒါန္းသံုးဂါထာကို အသံမထြက္ ႏႈတ္မျမြက္မူပဲ စိတ္ေတာ္ျဖင့္သာ က်ဴးရင့္ေတာ္မူသည္။

ဤေန႔ ညဥ့္ဦးယာမ္၌ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ တရားေတာ္ႀကီးကို အစဥ္အတိုင္း အႏုေလာမနည္းအားျဖင့္ ဆင္ျခင္ျပီးလွ်င္ ယဒါ ဟေ၀-ဟူေသာ ပထမဂါထာကို ဥဒါန္းက်ဴးရင့္ေတာ္မူသည္။
မဇၩိမယာမ္၌ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ကို အျပန္အားျဖင့္ ပဋိေလာမနည္း ဆင္ျခင္ေတာ္မူျပီးလွ်င္ ယဒါ ဟေ၀-ဒုတိယ ဂါထာကို ဥဒါန္းက်ဴးရင့္ေတာ္မူသည္။
ပစၧိမယာမ္၌ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ တရားေတာ္ကို အႏုလံု, ပဋိလံု အျပန္အလွန္ ဆင္ျခင္ေတာ္မူျပီးေသာ္ ယဒါ ဟေ၀- တတိယဂါထာကို ဥဒါန္းက်ဴးရင့္ေတာ္မူသည္။

ေနာက္ ၆-ရက္အတြင္းမွာမူ ဖလသမာပတ္ ၀င္စားကာ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာျဖင့္ စံေနေတာ္မူသည္။ သတၱမေျမာက္ေန႔ ညဥ့္ဦး ပထမယာမ္အစ၌ ဖိုလ္မွ ထေတာ္မူျပီးေနာက္ ညဥ့္သံုးယာမ္ပတ္လံုး ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ တရားေတာ္ႀကီးကို အႏုလံု, ပဋိလံု အျပန္အလွန္ အဖန္ဖန္ သံုးသပ္ ဆင္ျခင္ေတာ္မူသည္။

ထိုသို႔ ၇-ရက္ပတ္လံုး ေရႊပလႅင္ေတာ္ထက္၌ စံေနေတာ္မူသျဖင့္ ဤအပရာဇိတ ပလႅင္ေတာ္ကို ( ပလႅကၤ သတၱာဟ )-ဟု ေခၚေပသည္။ ( သတၱာဟ-၇-ရက္ )။

အနိမိသ သတၱာဟ-
ထို႔ေနာက္ ပလႅင္ေပၚမွ သက္ဆင္းေတာ္မူျပီးလွ်င္ ေဗာဓိပင္၏အနီး အေရွ႔ေျမာက္ ခပ္ယြန္းယြန္း ၁၄-လံကြာ ေနရာ၌ ကဆုန္လျပည့္ေက်ာ္ ၈-ရက္ေန႔မွ ၁၄-ရက္ေန႔အထိ ၇-ရက္ ထပ္မံ၍ သီတင္းသံုး စံျမန္းေတာ္မူျပန္ သည္။ ဤေနရာကို ဒုတိယသတၱာဟ-ဟု ေခၚသည္။

ရွင္ေတာ္ဘုရားသည္ ငါသည္ ပါရမီေတာ္မ်ား ျဖည့္ခဲ့သျဖင့္ ဤပလႅင္ထက္၌ မာရ္ငါးပါးကို ေအာင္ျမင္၍ ဘုရားျဖစ္ခဲ့ျပီတကား-ဟု ဆင္ျခင္ေတာ္မူကာ ေျဖာင့္ေျဖာင့္မတ္မတ္ ရပ္ေတာ္မူ၍ အပရာဇိတ ပလႅင္ျမတ္ကို မမွိတ္ေသာ မ်က္စိျဖင့္ ၇-ရက္ပတ္လံုး ရႈေတာ္မူျပီးလွ်င္ စံေနေတာ္မူသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ဤဌာနကို (အနိမိသ သတၱာဟ) ဟု ေခၚတြင္သည္။ ( အ=မ။ နိမိသ=မ်က္ေတာင္ခတ္သည္။ မ်က္စိမွိတ္သည္)
( မ်က္ေတာင္ မခတ္ မ်က္စိမမွိတ္ )

စကၤမ သတၱာဟ-
ထို႔ေနာက္တဖန္ ၇-ရက္ ထပ္မံ၍ ကဆုန္လကြယ္ေန႔မွ နယုန္လဆန္း ၆-ရက္ေန႔အထိ ေရႊပလႅင္ႏွင့္ အနိမိသ ဌာနအၾကား ေဗာဓိပင္၏ေျမာက္ဘက္၌ အေရွ႔အေနာက္ သြယ္တန္းလ်က္ အေတာင္ ေျခာက္ဆယ္ရွိေသာ နတ္တို႔ဖန္ဆင္းသည့္ ရတနာစၾကႍေတာ္၌ လူးလာတုံ႔ေခါက္ စၾကႍၾကြကာ သီတင္းသံုး စံျမန္းေတာ္မူသည္။

အနိမိသ သတၱာဟဌာန၌ စံျမန္းေတာ္မူစဥ္ နတ္, ျဗဟၼာတို႔၏ စိတ္ထဲ၌ အရွင္ေဂါတမသည္ ပလႅင္ေတာ္၌ တပ္မက္ျခင္း ရွိေနေသးသည္၊ ဘုရားအျဖစ္သို႔ ဆံုးခန္းတိုင္ ေရာက္ေတာ္မမူေသး-ဟု ယံုမွားသံသယ ျဖစ္ၾကသည္။ နတ္တို႔၏ ယံုမွားသံသယ ျဖစ္ေနသည္ကို သိေတာ္မူ၍ ထိုယံုမွားသံသယကို ပယ္ေဖ်ာက္စိမ့္ေသာငွါ ေရအစံု မီးအစံုေသာ ယမကျပာဋိဟာကို ျပေတာ္မူသည္။

ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္ စၾကႍသြားေတာ္မူရင္းပင္ တရားဆင္ျခင္ေတာ္မူ၍ေသာ္၄င္း, အရဟတၱ ဖလသမာပတ္ ၀င္စား၍ေသာ္၄င္း, စံေနေတာ္မူသည္။ ထိုသို႔ စၾကႍသြားလ်က္ ၇-ရက္ စံေနသည့္ဌာနကို ( စကၤမ သတၱာဟ ) ဟု ေခၚသည္။

ရတနာဃရ သတၱာဟ-
ထို႔ေနာက္ ေဗာဓိပင္၏ အေနာက္ေျမာက္ဘက္ အေတာင္ ၄၀-(၁၀-လံ) ကြာေ၀းေသာ အရပ္၌ နတ္တို႔ ဖန္ဆင္းအပ္ေသာ ရတနာေရႊအိမ္သို႔ ၾကြေတာ္မူ၍ ထက္၀ယ္ဖြဲ႔ေခြ ထိုင္ေနေတာ္မူျပီးလွ်င္ နယုန္လဆန္း ၇-ရက္ေန႔မွ ၁၃-ရက္ေန႔အထိ အဘိဓမၼာတရားေတာ္ကို ဆင္ျခင္ေတာ္မူလ်က္ ၇-ရက္တိတိ သီတင္းသံုး စံေနေတာ္မူသည္။ ဤသို႔ ရွင္ေတာ္ဘုရား ၇-ရက္ ရတနာဃရေရႊအိမ္၌ စံေနေတာ္မူသည္ကို (ရတနာဃရ သတၱာဟ) ဟု ေခၚသည္။

ရွင္ေတာ္ဘုရားသည္ ဤရတနာဃရ ေရႊအိမ္၌ အဘိဓမၼာ ၇-က်မ္းကို သံုးသပ္ဆင္ျခင္ေတာ္မူရာ၌ ေရွးဦး ေျခာက္က်မ္းျဖစ္ေသာ ဓမၼသဂၤဏီ, ၀ိဘင္း, ဓာတုကထာ, ပုဂၢလပညတ္, ကထာ၀တၳဳ, ယမိုက္က်မ္းတို႔ကို ဆင္ျခင္ေတာ္မူေသာအခါ ေရာင္ျခည္ေတာ္မ်ား ထြက္ေပၚကြန္႔ျမဴးျခင္း မရွိေသးေခ်။

( အတုမဲ့ တန္ခိုးေတာ္ ထင္ေပၚလာျခင္း )
ပ႒ာန္းေဒသနာေတာ္ႀကီးကို သံုးသပ္ဆင္ျခင္ေတာ္မူေသာ အခါမွသာ ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရား၏ ကိုယ္ေတာ္မွ ေရာင္ျခည္ေတာ္ ေျခာက္သြယ္တို႔သည္ ထြက္ေပၚ ကြန္႔ျမဴးလာကာ အနႏၲစၾကာ၀ဠာသို႔ ပ်ံ႔ႏွံ႔ ထြန္းလင္း လႊမ္းမိုးေလေတာ့သည္။

ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရား၏ ဉာဏ္ေတာ္အနႏၲကို ထင္ရွားေပၚလြင္ေစသည့္ အခမ္းအနားႀကီး က်င္းပဘိသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေတာ့သည္။ ဉာဏ္ေတာ္ တန္ခိုးေတာ္တို႔သည္ တုမဲ့ကင္း ျပိဳင္ဘက္ကင္းသည့္ အထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ေခ်ျပီဟု မေရတြက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ မ်ားျပားလွေသာ နတ္, ျဗဟၼာ, အေပါင္းတို႔သည္ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ၾကည္ညိဳသဒၶါ လြန္ၾကဴးစြာျဖင့္ ေျခေတာ္ဦးခိုက္ ပူေဇာ္ၾကေလျပီ။

ပ႒ာန္းေဒသနာေတာ္ႀကီးကို သံုးသပ္မွသာ ဉာဏ္ေတာ္အနႏၲ, တန္ခိုးေတာ္အနႏၲ, ျဖစ္ေၾကာင္း ေပၚလြင္လာေပသည္။ နတ္ပရိသတ္ ျဗဟၼာပရိသတ္တို႔ သိလာၾကသည္။

ျမတ္ဗုဒၶ ရွင္ေတာ္ဘုရားသည္ ဘုရားျဖစ္သည္ႏွင့္ တျပိဳင္နက္ တုဘက္ကင္း ျပိဳင္ဘက္ကင္းသည့္ ဉာဏ္ေတာ္ရွင္ တန္ခိုးေတာ္ရွင္ အထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ခဲ့သည္ကား မွန္၏။ သို႔ရာတြင္ ပ႒ာန္းေဒသနာေတာ္ႀကီးကို သံုးသပ္ေတာ္မူသည့္အခါမွသာ ထိုသတၱိမ်ား ေပၚလြင္လာေပသည္။

( ပ႒ာန္းေဒသနာေတာ္၏ မ်က္ေမွာက္အက်ိဳး )
သို႔ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေကာင္းရာျမတ္ႏိုး၊ ေကာင္းေအာင္ႀကိဳးပမ္း-ေနသူတို႔အတြက္ ေကာင္းက်ိဳးေတြ ျဖိဳးေ၀ေအာင္ တန္ခိုးရွိန္ေစာ္ အာႏုေဘာ္တို႔ တိုးေစသည့္ ပ႒ာန္းေဒသနာေတာ္ႀကီးကို ေန႔ညမျပတ္ ရြတ္ဖတ္ သရဇၩာယ္ၾကရေပမည္။

သို႔မွသာ မိမိတို႔သႏၲာန္၌ ကိန္းေအာင္းေနေသာ ဉာဏအား, ကာယအား အစြမ္းသတၱိတို႔ ေပၚလြင္မည္။ ထြန္းေတာက္မည္။ ထက္ျမက္မည္။ ေပၚလြင္ ထက္ျမက္သည့္ ဉာဏ္အား, ကိုယ္အား, စိတ္အားရွိသည့္ အတိုင္းလည္း ေျမာ္မွန္းသည့္ ေကာင္းက်ိဳးဟူသမွ် အခါမလင့္ မ်က္ေမွာက္ ခ်က္ျခင္းပင္ ျဖစ္ထြန္းကာ ေအာင္ပန္း ဆြတ္ခူးႏိုင္ၾကရေပမည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ျဖဴစင္ေကာင္းျမတ္သည့္ ေစတနာရွင္တို႔သည္ မိမိတို႔ေျမာ္မွန္းေသာ ေကာင္းျမတ္သည့္ ေကာင္းက်ိဳးဟူသမွ်ကို မုခ်ေအာင္ျမင္ ရရွိႏိုင္ၾကေစရန္ ရည္သန္၍ ပ႒ာန္းဥေဒၵသ၊ ပ႒ာန္းနိေဒၵသ ပါဠိေတာ္ တို႔ကို ျဖန္႔ျဖဴးလိုက္ရေပသည္။ ဓမၼပူဇာ အခါမလပ္ ထက္ၾကပ္မကြာ ျပဳႏိုင္ၾကပါေစသတည္း။

Credit to
မဂၤလာသတင္းစဥ္
Dhamma ပီတိ at Wednesday, December 10, 2014